Yıl 2017, aylardan kasım.
9. sınıfa gidiyorum.
Okuldaki hocamız performans notu yerine geçecek bir ödev verdi bana. "Karanlıkta Diyalog ya da Sessizlikte Diyalog, ikisinden birine git ve hislerini bir kağıda dök." dedi.
Başta çok külfet gibi geldi, kim uğraşacak dedim ve istemeye istemeye gittim. İstanbul’u bilenler bilir, Zincirlikuyu Metrobüs hattında in, oradan Gayrettepe Metro hattına geç, hemen karşında metro içindedir o mekan. Yanımda bir arkadaşım ile gittim ve aldım bileti, girdim içeri. Girer girmez karanlığın soğuk rüzgarı çarptı yüzüme, irkildim. Sonra oradaki çalışan seslendirme yaparak "İlerleyin ve sağınızdaki çubuğu alın çok işinize yarayacak." dedi. Çarpa çarpa ilerledik ve bizi bir adam karşıladı. Sesi uzaktan geliyordu ama bizi çok güzel yönlendiriyordu. Önce bizi bir kafeye götürdü bir şey içip içmeyeceğimizi sordu. Zaten zor yürüyoruz nasıl yiyip içeyim diye düşündüm kendi kendime…
Daha sonra oradan çıkıp ufak bir futbol sahasına götürdü bizi, afallaya afallaya top oynadık birlikte sonra sinemaya götürdü, görüntü yok ama sesi çokça duyabiliyorduk. Oradan çıkıp bizi önce durakta bekletti daha sonra otobüse bindirdi, zor da olsa bindik. Her yerden korna sesleri geliyordu, görmeden o sesleri duymak… Çok farklı hissetmiştim. Daha sonra otobüsten inip vapura bindirdi; bir yanda dalga sesleri, bir yanda martı sesleri, bir yanda da vapurun sesi…
Göremiyordum ama hepsini hayal etmiştim... ama çok zordu, çok farklı hissetmiştim. Bir buçuk saat sürmüştü, zor dayandım diyemem ama gerçekten çok zordu benim için. Ama şunu fark etmiştim: Görmediğim zaman kulaklarım gözlerim olmuştu. Çok daha hassastım seslere, her şeyin sesini çok net duyabiliyordum. Çünkü duymak zorundaydım yoksa nasıl ilerleyebilirdim?
Gezimiz bittikten sonra rehberimiz bize "Ben görme engelliyim." dedi. Bu beni çok etkilemişti. Görme engelliydi fakat bizi çok güzel yönlendiriyordu sanki ışıklar açıkken her yeri ezberlemiş gibiydi. O gün bana şu cümleyi kullandı: "Ben de yolda yürürken kulaklıkla müzik dinlemek isterdim fakat bunu asla yapamam. Size naçizane tavsiyem siz de benim gibi doğanın sesine kulak verin."
Yıllar öncesinde katıldığım bu etkinlik bana çok şey kattı. Dünyaya bir kez de farklı açıdan baktım. Zordu, hem de çok zordu ama o güzel insanlar bu zoru başarıyordu, başarmak zorundalardı. İnşallah bir dahakine Sessizlikte Diyaloğa da gideceğim.
Güzel insanlar benim de size naçizane tavsiyem İstanbul’a yolunuz düşerse lütfen siz de gidin ve benden o güzel insana çokça selam söyleyin.
