Parmak uçlarında atan nabız kadar nefesim

Dipsiz bir kuyu misali ulaşamadığın

Gece sessizliği kendine örtü bellemişken

Bir şev karanlığında süzül zihnime


Erguvanlar solmadan,

Bir yıldız düşerse gökyüzünden

Bir uçurum kenarında bekliyorum seni


Yoksun ya şimdi

Kesiliyor soluk boşluğum,

Biliyorum unutamayacağım

Eskimeyecek içimdeki sen

Seni unutmak, ellerimle kalbimi söküp atmak gibi

Öyle imkansız...


Ölümü göze almak nedir?

Bilmiyorum sevdiğim, özür dilerim.

Ben bir kardelen çiçeği değilim ki...