Anlamadığım şey şu,
Ben neden bozuk bir düzenin çarkıyım?
Bunu gerçekten hissederek soruyorum,
Dinlerken en sevdiğim şarkıyı.
Bana darılmış mıdır arkadaşlarım,
Adım anılmış mıdır bir kahve masasında?
Unut gitsin, kimse umrumda değil.
Son günlerde kendimi görüyorum
Sarı bir kızın parlak yeşil gözlerinde.
Aşk değil bu ama nedir bilmiyorum.
Tek bildiğim şu, aşka inanmıyorum.
Hem ben ölüyüm ölü, ölü aşık olur mu?
Hem de kalbi atan bir ölüyüm ben.
Üç sene önce öldürdüler beni,
Arkadaşlarım, annem babam, öğretmenler.
Hepsi beraber duygularımı katlettiler.
Bir tek vicdan ve acımak kaldı bende,
Onları da insaf edip bıraktılar.
Yanlış anlaşılmasın kimseye kızmadım.
Kimseye dargın değilim, sadece,
Arada öldürme planları yapıyorum,
Ben de onların duygularını.
Eğer amacı katil yetiştirmekse toplumun,
Tebrikler başardınız, farkım yok katiyen,
En güzel duyguların katiliyim ben.
