Ne bu sessizlik, eceline susamışsın!
Benim bir kavgam var artık sesi duyulan!
Yıkım yerinde müjdeleyen doğuşu.
Bak bu hayatın ortası göçten hallice,
Göç limanında siz yoktunuz.
Savaşlar vardı bitmeyen,
Hiç tükenmeyen nefretler vardı üstelik.
İnancı kırılmış çocuklar, sevgiye aç.
Elimi sürsem dağılır mı bu kargaşa?
Değişmiyor, yaşatmıyor bu çağın yangını.
İyileşmiyor bıçağın değdiği ten.
Saksıda bir çiçeği bile yakıyor,
Hem de inancın gelişinde.
Ne bu sessizlik, eceline susamışsın!
Dinmiyor nefretim, susmuyor öfkem.
Öylece geçiyorsunuz yanımızdan,
Boynumuza astığımız urgan,
Bileğimizdeki kan,
Söyleyin şimdi!
Hangimiz özgür?
