Düşüncelerimizde boğulurken yaptığımız en güzel şey ne? Ben bir cevap bulamıyorum. Çünkü ne zaman düşünmeye başlasam hep en kötüsü geliyor aklıma. Birini düşünmek, bir şeyi düşünmek, neden hep düşünmek zorunda kaldığımızı bile düşünmeden yapamıyorum. İnsanlar kaçıyor benden, durduramıyorum. Zihnimin bana oynadığı oyunların hepsine geliyorum. Aslında yapmak istediğim şeyleri mi yapıyorum? Bir güne daha mutlu başlayacak gücüm kalmadı. Çünkü her gün sonunda hayal kırıklığına uğruyorum. Yaşama sevincimi kaybediyorum. Kendimden bir şeyler kaybediyorum. Farkında değilsiniz ama azalıyorum. Beni anlamanız gerekmez. İyi geliyor diye yazıyorum. Çünkü anlasanız da yine beni o karanlığa siz itiyorsunuz. Ya karanlıkta bırakın beni ya da ışık gösterip umutlandırmayın.
Mehmet Aluç
2021-11-28T17:07:59+03:00Kaybetmek yani kazanamamak sonunda bize tecrübe olarak dönse de, bu tecrübelerimizi paylaşacak insanlardan mahrum kalıyoruz aramızdaki mesafelerin uzaklığı köprülerin yıkılmışlığından, yeni yol açan ve köprü kuracak olanların olmayışından olsa gerek, üzülmemek gerek bu da bizim imtihanımız sevgi ile gönlümüzü süsleyerek yola devam ederken belki birisi fark eder alır bir demet koklar,ya da kimse koklayamadan ,gönlümüzdeki sevgi gülleriyle Rabbimize varır, Rabbim senin verdiğin gönlümde sevgi çiçekleri yetiştirdim kimseye veremedim koklatamadım diyerek Rabbimize varır, gönlümüzde ne taşıdığımı göstermiş olur karşılığını fazlasıyla alırız kardeşim, selamlarımla.