Ne zaman düşünsem seni, titrerim;
Loş ışıklı odalar, karşımda gülmeyen aynalar.
Bu odalar içinde bir yer bilirim,
İçimde kaybolan ses var, ağlar.
Neden hiç çıkmıyor içimden bu ses?
Tipi; kar, fırtına...donar her nefes.
Yine o ses ağlar, işitmez herkes,
Beni kıvrandırır, seni sevdirir o ses.
Bu odalar karanlık, serin!
Ne bir kapı var, ne sıcak elin.
Gün battığı zaman sor bana:
O zaman yine seni sever miyim?
