Kendimden şüphe etmeme ramak kaldı
Yaşadıklarımın yaşayacaklarımın altında ezilip gitmeye
Kaldıramamaya, kabullenememeye, kaybetmeye ramak kaldı
Diyecek sözüm kalmamış, ellerimi başıma bağlamışım
Yalvarmışım, yardım edin
Sözlerime, sözlerine inanmıştım kendime inanmıştım
Aklımı kaybetmeme ramak kaldı ve bu yardım çığlıkları
Ve bu son sesleniş bu son sözler, kalacak kaybedecek hiçbir şey kalmadı
Arkama baktığımda kaybettiklerim ve son veda
Melike akarsu
2023-07-08T16:10:00+03:00teşekkür ederim sevdiğim bir fotoğraf diyelim
Melis Sıla CENGİZ
2023-07-05T16:45:32+03:00şiir geliştirilebilir, yolunuz açık olsun, kaleminize sağlık... bir de ekteki fotoğrafın şiir ilgisini pek anlamadım :)