Kafamın içinde koşuşturan, hiçbir yere sığmayan düşüncelerimi kağıda dökmeye çalışınca her bir harf farklı anlam içerir hale geliyor.

Harfler yan yana gelince bir kelime değil kaos ortaya çıkarıyor.

Kelimeler yan yana dizilip cümleye dönüştükçe kaos büyüyor.

Cümleler paragraf haline geldikçe, ben düşüncelerimin kargaşasından oluşan bir çıkmaza sürükleniyorum.

Işığım yok, kayboluyorum.