Bir tepenin en üstünden aşağı bakıp korku içinde kalmak. Boşluğun beni mıknatıs gibi çekmesi ve histerik atlama isteği. Hayatıma baktığım zaman böyle hissediyordum. Ödüm kopuyordu ama bir haz duyuyordum bu istence karşı. Şiddetle başlayan hazların son bulduğu gibi seninle olan her şeyde son buldu. Seninle beraberken kendimi ve zamanı unuttum. Ama sonunda hep kazanan gerçeklik oldu. Dayanılmaz gerçekler en sonunda karşımıza en korkunç şekliyle bir duvar misali çıktı. Acı çektim ama acıdan zevk aldım. Bunlar tutkunun kanunlarıydı elbet. Bunca acı ve zaferden sonra bedellerden konuşmak saçma, farkındayım. Bir yıl sona eriyor ve ben hep geçmişi düşünüyorum. İçten içe duyduğum pişmanlık, kendimi cezalandırmaya karşı bir özlemi ortaya çıkartıyor. Umuyorum yeni yılda kayıp zamanın peşine koşmadan önüme bakabilirim. Her şey istediğiniz gibi olsun ve hayat sizi hiç yanıltmasın dileğiyle.
