Bizden olmayanı sevmeyiz biz,
Kim olduğumuzu bilmesek bile.
Kelimeler farklı çıkmamalı ağzımızdan,
Anlamları aynı olsa bile.
Duvarlarla çevrilmiş dört bir yanımız,
Mavi göğü bile delen yüksek duvarlarla!
Bir beyaz güvercinin bile,
O kadar yükseğe çıkamayacağı duvarlarla.
Ölümü sevmeyiz biz, ancak izlemek düşer bize.
Deriyi delen her kurşun kalbimize gelse bile,
Bakışlarımız kesişmez bizim,
gözlerimiz aynı olsa bile.
Biz duvarın ötesini göremeyiz,
Bütün merdivenlerimizi ve kalplerimizi çaldılar bizim.
Kabul etmek istemeyiz eksik olduğumuzu,
Asıl hırsızları fark etmeyiz.
Biz silahları insanlara tercih ederiz.
Gururumuz madalyonumuzdur, vicdanımız utancımız.
Kravat takmış koro şefini tekrar ederiz durmadan,
"Elimizdeki taşları tırmananlara fırlatmalıyız,
duvarı aşmaya kalkanları düşürmek bizim görevimiz!"
