''Varabileceğim bir yol muydun sen
Kim kime ne kadar varabilmiş ki hem''
Dersem bir gün satırlarım arasında
Şükrü Erbaş'a benzerim diye korkarım
Ama varabileceğim bir yol muydun sen
Geçip geçip
Arkama bakmalarım
Acaba nerede diye
Durup durup
Sende seni aramalarım
Belki bulurum diye
Hiç rastlaşmasız bir muhabbetin
(ki o bunu bilmiyor)
İpoteği bende
Bir gün sessizliğini
Anlatır da bana
Korkarım bilemem diye
Varabileceğim bir yol muydun sen
Belki ama
Bir açık kapı olsaydın
Yine de giremezdim içeriye
Örterdin üstünü hep
Kalbim açıkta kalırdı
