Beynim ağrıyor aylardır.

Gece gündüz zihnim konuşuyor, bir şeyler yapıyor hiç ama hiç susmuyor.

Lanet bir hal. Kes artık ya kess! diye bağırasım geliyor.

Paralel evren olsaydı muhtemelen o evrende kesin semizotu olurdum bu arada.

Daldan dala atlar gibi konu değiştiriyorum çünkü saygı değer aptal zihnim belirli bir şeye odaklanmıyor.

Ha bir de sabahları saatler süren hayaller, geceleri de lucid rüyalar...

Kısacası bu da beynim sayesinde gece gündüz evde otursam dahi beni everest'e tırmanmış kadar yorgun yapıyor.

Bakalım bakalım nereye kadar böyle.

Bir gün kafam fena patlayacak o kesin günlükcüğüm, patlamazsa ben patlatıcam amaaa