Buralarda durulmaz artık
Gücü yeten tekme tokat girişiyor
El insaf!
Körpecik düşünceler çiçek açmayı bekliyor.
Söyleme sus! Kim anlar seni
Sanki sen anlayabiliyorsun kendini…
Görmeyi de bekleme sakın gamzeleri
Almış… gitmiş… bitmiş…
-miş-ler her şeyi yok etmiş.
miş-li geçmiş zamanı koysak bir kenara
Kendi yağıyla kavrulsa
Dilek kipleri artık gerçek olsa
Kiplerinden arınsa bütün gece uykuları
Ve yastıklar veya yorganlar kurtulsa
Sıkı sıkı tutunmalar biraz koyverir mi ki kendini?
Koyverse kaç yazar bizim bakkal?
Allahtan insafı var;
Yok o Allah vergisi
Verince veriyor da Mübarek…
Ya vermeyince?
İşte bağırmak istediğim konunun
Can damarının
Tam geçiş noktasında
Takıldı kaldı cümlelerim…
Cümlelerim bağırsa…. Ah bir bağırsa!
İnletir mi bağlamanın tellerini?
Türküler dile gelsin o zaman
O zaman dillerini sevdiğim nazlı yar,
Seher vakti çalarsam kapını
Gözlerin sürmeli çıkagelir misin?
-diye sormuşken
Koysak bir kenara şu soru eklerini
Kendi yağıyla kavrulsa…
