Bu şehir bize gösterecek. Hiçbir şeyin istediğimiz gibi gitmeyeceğini, her şeyi yola soktuğunu sandığın o anda hepsini bir anda kaybetmeyi, her şeyi öğretecek. Hayatın bize bir borcu yok, artık o kadar olumlu düşünemiyorum. Umutlu kalabilmeyi ben de isterdim fakat görüyorum ki sürekli her şey düzelecek diyen kişisel gelişim kitapları kocaman yalandan ibaret, başka bir şey değil. Hayat sen doğarken sana böyle bir söz vermiyor. ''Sen çok dert çektin al bakalım bu da sana hediyem.''demiyor. Herkes mutlu ölmüyor, her zaman hayat adaletli davranmıyor. Gerçekçi olmak çok zor biliyorum çünkü insan hayal kurmadan yaşayamıyor, bir umuda tutunmak istiyor. Böyle bir tutunacağı dal olsun diyor, dalın ucundakinin ne olduğuna bakmadan. İnsan bazen o yalanlara kanmak istiyor, ne yalan söyleyeyim ben de istiyorum. Bazen dinin bizi kandırmalarına inanıyoruz bazen de bir insanın aşkına. İnsan bir şeylere inanmak istiyor çünkü seni hayatta tutan tek şey ''inanç''. Baksana intihar bile yasak çünkü hayatın içinde bir at yarışı gibi koşturmaların peşinde olmanı istiyorlar, sen her ne kadar istemesen de. Gözlerini benden kaçırmasaydın hayattaki tek umudum sen olacaktın. Gözlerin diyorum gözlerin uzun süre beni hayatta tutmaya yetti. Keşke sen de tek umudu bende görebilseydin belki o zaman bütün çarkları devirip sadece seninle olan hayallerimi gerçekleştirirdim.
