Başkalarının pencerelerinden bakardım
Evimi ateşe verdiklerinden habersiz kaldım
Kabasınız ve bu sizin lanetiniz ölene dek
Siz yanarken ben
bir bardak su uzatırdım
Taşların arasından çıkan bitkiyi,
nezakete benzettim
Kalbinizin kaldıramayacağı bir şefkati
sokakların doğurmadığı çocuklara hediye ettim
"Saf iyilik de yok saf kötülük de" dediklerinde
Onlara sizi anlatacağım
Sizin bilmediğiniz yollardan
ben çoktan geçtim
Çocukların başını okşarım
Yorgunluğumu hissetmediğim bir yoldayım
Güçlü olan siz değilsiniz ki korkayım
Kibarlıkla öldür onları
Gözyaşlarını ve çiçekleri
ben toplarım
(16.5.2024, 20.58)