Başkalarının pencerelerinden bakardım

Evimi ateşe verdiklerinden habersiz kaldım

Kabasınız ve bu sizin lanetiniz ölene dek

Siz yanarken ben

bir bardak su uzatırdım


Taşların arasından çıkan bitkiyi,

nezakete benzettim

Kalbinizin kaldıramayacağı bir şefkati

sokakların doğurmadığı çocuklara hediye ettim

"Saf iyilik de yok saf kötülük de" dediklerinde

Onlara sizi anlatacağım

Sizin bilmediğiniz yollardan

ben çoktan geçtim


Çocukların başını okşarım

Yorgunluğumu hissetmediğim bir yoldayım

Güçlü olan siz değilsiniz ki korkayım

Kibarlıkla öldür onları

Gözyaşlarını ve çiçekleri

ben toplarım


(16.5.2024, 20.58)