"Başlangıçta karanlık vardı, bir de aşk.
Biz de yanmayı çabuk öğrendik.
Bazen çıra gibi tutuşturan, bazen de köz misali bir dingin, ağır bir sonu bekleyiş...
Bir nefeslik canlarıyla nefret dolu kibrit çöplerinin kıskandığı sıcak ateşsin."
Tutuşalım mı, kalplerimi közleyelim, yoksa bir nefeste mi bitiverelim?
Ya da hiç başlamasın, mademki bitecek.
Bitmek, başlamanın hepsi.
Peki ya, başlamak bir bitişi mi beklemek?
Hadi s****r edelim. Gelecek, zaten çok karanlık. Âna bir kibrit çakalım!
Not: Tırnak içinde yazılanlar anonim. Evde buldum.
