Şu bahsettiğin
sözün büyüsü
güzelim çiçekler solarken
neredeydi?
beklemek diye öğretilen zaman
yani o gelecek gün
nerede kaldı?
hayırlara vesile sabahlar
yumruğumu göğsüme bastıran sabır
taze mezarlar açılırken bedenime
turnayı gözünden vurmadı mı?
gurur payları dağıtan akıl
dünya yükünü çekerken omuzlar
ceylan avlıyordu düşlerimizde
unuttun mu?
sesimi molozlar yutuyor şimdi
dünyanın en güzel enkazında
ne söylendiyse yalan
kimse eşit değil ölümün karşısında