Şu bahsettiğin 

sözün büyüsü

güzelim çiçekler solarken

neredeydi?

beklemek diye öğretilen zaman

yani o gelecek gün 

nerede kaldı?


hayırlara vesile sabahlar

yumruğumu göğsüme bastıran sabır

taze mezarlar açılırken bedenime

turnayı gözünden vurmadı mı?


gurur payları dağıtan akıl

dünya yükünü çekerken omuzlar

ceylan avlıyordu düşlerimizde

unuttun mu?


sesimi molozlar yutuyor şimdi

dünyanın en güzel enkazında

ne söylendiyse yalan

kimse eşit değil ölümün karşısında