Uyuşuyor ayak uçlarım
Şimdi ne oluyor bana
Ben çok mu geç kaldım
Kendimi avutmaktan
Hangi köyün habercisi oldu bu gözyaşlarım,
Hangi gecelerde kaldı onca uykusuz gözler
Bak işte,
Şu boyası dökülmüş pencerede mi
Üşümüşümdür diye yakılan soba bu mu
Şimdi ben kaç insanı yok saydım
Hangi elleri söktüm kalbimden
Ben çok mu geç kaldım
Sefalet içinde yüzen benliğim
Gururuna yediremedi
Onca doğrunun yükünü kaldırmayı
Yakıştıramadı kendine haklının yanından olmayı
Ben çok mu geç kaldım
Dönmek için,
Af dilemek için,
Şimdi çıksam dışarı
Kaç kişi tanır ki beni...