Her gün soyunuyor üstünden geçmişi.
Açıyor eski hesapları.
Borcunu siliyor tek tek herkesin.
Daha dik yürür oldu son günlerde.
Israrcı değil çocuk.
Kin tutacak olsa.
Alır temize çekerdi kirli defteri.
Büyük defter, yükü ağır.
Yırtıyor sayfaları tek tek.
Rahatlatıyor kendini.
Hesaplar bir şeyi çözmez,
Defter başında ömür geçmez.
Şimdiye dek hep başkaları yazdı defteri.
Sırtında taşıdı bir hamal gibi,
Ona yazılan bu hikâyeyi.
Tuttu kopardı şimdi sırtından.
Masaya yatırdı kendini,
Acımasız bir editör,
Kesip biçiyor şimdi defteri.
Devamını yazacak hikâyenin,
Yeniden ve yeniden ele alacak defteri,
Geçmişte kalmaz çünkü hiçbir şey.
Yeniden yazım süreçleri var geçmişin.
Eli uzanır her yere cüret edenlerin.
Yalnız cüret yetmez. Maharet lazım biraz.
Biraz sabır, biraz inanç gerekir.
Kir tutar, pas tutar, sonra temizlenir.
Ara ara tamir eder kendini.
Ama o son uyanıştan sonra,
Çok değişti çocuk.
Görsen sanki koca adam olmuş,
Bedeni hâlâ çocuk.
Kir tutar, pas tutar.
Kin tutmaz.
Her gün bir beden büyük,
Soyunur kabuğundan,
Kin tutmaz. Kir tutar, pas tutar.
Soyar üstünü her gün, temizlenir.
