Aynı amaçları olan iki zıt karakterin yazdıklarından okuyoruz bu kitabı. İki katilin perspektifinden bakıyoruz hayata. Kendi benliklerini ve amaçlarını aramak için çıktıkları bu yolda kendileriyle beraber çevrelerindeki herkesi zehre boğuyorlar. Bu dünyanın kirinden kaçarken kendileri en derin bataklığa batıyorlar. Birbirinden başka kimseleri olmayan iki dost her şeyle beraber kendi kimliklerini de yok ediyorlar. Farklı düşünceler, farklı bakış açıları var. Düşündüren, sorgulatan bir yapıt. Küfrettiğim, güldüğüm, üzüldüğüm yerler vardı. Bazı fikirlere katıldım bazılarına katılmadım. Toplumun görmezden geldiği, görüp de sustuğu, her türlü suçu ve dönen dünyanın döndükçe artan kirini çok güzel anlatmış Hakan Günday. Normalde hapse girmesini, ölmesini isteyeceğin tiplerle empati kurdurtuyor bu kitap. Kayrayı da anladım Kinyası da. Ama en çok Kinyas'a ısındım. Kötü giden psikolojime zehir gibi geldiler.