Işığın yolunda belki,
Ama hissiz,
Ama hiçlik,
Bağırmalarım duyulmuyor,
Körü körüne yaşanan onca hayatlar,
Geriye bakıyorsun, toz ve toprak.
Cansız sözcüklerde çağrışım yapmaya çalışan harfler mi desem,
Yazmaktan usanmış,
Belki de yorulmuş ama sessiz,
Kifayetsiz kalmış parmaklar mı?
Güneşin doğuşundan batışına kaybolan onca kayıp zamandan mı bahsetsem,
Mağrur bakışlarla kayıp giden insanlardan mı?
Varoluşsal sancılar çekiyorum belki de,
Belki de ömrümün en iyi zamanlarına budalalık ediyorum.
Düşlerin içinden uçup giden bir yıldız gibi,
Karanlığın içinde hapsolmuş zamanımı bekliyorum.
