Kış geçiyor, göreceksin

Ovalarımı ve bataklıklarımı

“Ne kadar güzel!” diyeceksin,

“Nasıl bir ölüm uykusu bu!”

Ama hatırla, ovalarımın sessizliğinde

Sakladım ben düşüncelerimi,

Ve bekledim ruhunu beyhude yere,

Hasta, karamsar ve asi.

Hayal ediyordum bu boşlukta,

Bakıyordum soğuk ölümün yüzüne

Ve bekliyordum sonsuzca,

Şevkle bakarak pusta.

Ama sen geçtin önümden,

Sakladım düşüncelerimi bataklığın ortasında,

Ve izi kaldı ruhunda

Bu karamsar ölü güzelliğin.

                                                                                                                                  Aleksandr Blok, 21 Eylül 1901