Kışsa gecemiz gündüzümüz, hayatta kalmak için yapraklarımızı döküyor, kendimize sarılıyoruz. Kış boyu kendimizle hemhal oluşumuzdan sonunda muhakkak filiz veriyoruz.
Kök salan ağaç, ses veren rüzgar ve bazen donup kalan su' yuz. Sadece vakti zamanını bekliyoruz. Yıldızlardan düştük, toprağa karışıyoruz...