İnsanları kendilerine rağmen sevebilirdim.Benim sevgimden ancak insanlıklarından vazgeçerek kurtulabildiler.Ve işte sonunda, istedikleri gibi bir yabancı, bir meçhul, bir hiç olup çıktılar.Peki ya onlardan ve her şeyden kopartılmış olan ben, ben kendim neyim?"
Kendi gerçekliğinden yola çıkıyor Rousseau. Kendini aramanın, en zor hali: Rousseau'nun tabiriyle; hayaller silikleşmeye başladığı an, kuşkusuz geride kalıyor kendini tüketmenin büyüklüğü.