Kıyıya ne vurur?

Hayatın içinde, hayata ve hayattakilere rağmen, hayatta kalma sancısı çekiyorum bir süredir. Çok hayat dolu bir anlatım oldu lakin ben hayat dolu muyum, tartışılır. Yaşadığım hayat ve süregelen yaşantım bana mı ait yoksa tekdüze yaşamı mı sürdürmek benimkisi? Bilmiyorum. Bir süredir ne isteğimi bildiğimi sanıyormuşum. Kendimle kalamamıştım uzunca zamandır. Aldım kendimi kendi ücramın kıyısına . Oturduk yan yana. O anlattı ben dinledim. Anlatma sırası bana gelince uzunca bir sessizlik çöktü aramıza. Neredeyse gün bitmek üzereydi, bu sessizlik son bulduğunda. Ben anlatamadım ama o benim tüm anlatamayışlarıma rağmen yine de anladı. Döküldü her şey kıyıya vuran dalgalara tek tek. Ve kelimeler bir nakış gibi işlendi kalbimin en derinlerinliklerinde sakladığım mercanlarıma...