Bugün ilk defa memleketimin kokusunu hissettim ben. Meğer bu kokuymuş ihtiyacım olan. Özlemi bu kadar derinden hissettirdi... Yaz akşamlarına götürdü beni birden. Sanki tüm yaz aylarım gözlerimin önünden film şeridi gibi geçti.
Çok değil daha bir sene öncesinin yaz aylarına dönsem... Hayattan beklentim ne kadar farklıymış. O günlerde nelere gülüp ağlamışım? Peki şimdi ne oldu?
Her zaman olduğu gibi hayat sürprizlerle dolu. Hem acısı hem tatlısıyla... Gün geliyor sabah olmayacak dediğimiz geceler aydınlanıyor. Biz gülerek anımsıyoruz. Bugünler geçecek inancı bizi ayakta tutuyor.
Bugünler de geçecek değil mi?
