İnsanların leşleri ve de artıkları ile dolu bu lağım çukurunun havasını,
Soluyor olmaktan büyük bir haz duyuyorum
Havayı burnumdan içeri çekiyor
Kokunun ciğerlerime inişini hissediyorum
Ah, o yoğun lağım kokusu beni çileden çıkarıyor
Koku benim şeytanlığımı kucaklıyor
Koku kalbime bir ilham bırakıyor
Lağımın kokusu beni büyülüyor
Koku damarlarımda dolandıkça daha da azgınlaşıyor,
Kanatlarımın yavaşça kaburgalarımı yardığını hissediyorum
Göğsümden kanlar akıyor
Ve koku, şerefli olmam için bana bir şans veriyor
Kan soluyor olmaktan büyük bir haz duyuyorum
Aldığım her nefeste kendimden daha çok geçiyorum
Kan havuzlarında yüzmek ve kokunun esiri olmak istiyorum
Kokuyu duydukça daha da insafsız olmak istiyorum
Kokuyu bahane ederek etiğin dışına çıkmaktan
Kokunun hazzıyla daha da sapıtmaktan
Kokuyu içime çekerek ölüyor olmaktan
Kokuyu duydukça kendime acı veriyor olmaktan
Çok büyük bir keyif alıyorum
Kana kan, dişe diş yaşamaktan da öyle
Lağım kokusuyla doğmuş aciz bedenimde
Lağım kokusuyla yaşıyorum
Lağım kokusuyla boşalıyorum
Lağım kokusuna aşık oluyorum
Lağım kokusunu içime çektikçe dönüşüyor
İnsanüstü bir ilah olmanın arzusu ile yanıp tutuşuyorum
İçten içe gelişiyorum ve yüceliyorum
Koku ölümlü kalbimi esir alıyor
Bense onun kölesi olmaktan şeref duyuyorum
Kokuyu asla yaymıyorum ve lağımın kapağını kimseye açmıyorum
Bencilce kokuyu tüketiyor, insan atıklarını sadece kendime saklıyorum
Kokuyla uyanıyor ruhumu kokuyla besliyorum
Kokunun içimdeki şeytanı uyandırmasına izin veriyorum
Koku beni baştan çıkarıyor ve bu hoşuma gidiyor
Kokunun bana sahip olmasına izin veriyorum
