Hayatı uzun süredir kirli boş bir tuval gibi görüyorum

Gökkuşakları beni heyecanlandırmıyor,

renk cetvelleri, şarlatanların ellerinde...

Güneş dayatmacı bir sıcaklık

rüzgarlar hisleri fısıldamıyor


Uzun süredir rüyaları önemsemiyorum

Hayaller bu dünyada çalışmıyor

Sadece Materyal kurgular gerçekleşiyor

Pratikte duygular kayıp...


Çarkları çizmeyi öğrendim

Cıvataları sıkmayı, duvarları sıvamayı

İnsanları anlamayı bile öğrendim

Ama karanlık gerçeği göz ardı edemedim

Koptum...