Hep yemin etmiş sözlerin kahrı içinde uyanırım.
Ne kadar sevsem de, ne kadar aşık olsam da söyleyemem.
Onun o güzel yüzüne dokunamam, onun güzel yüzünü öpemem.
Çünkü ben böyle bir adamım şerefsizin tekiyim!
Amma velakin onun güzel yüzü için her şey değmez miydi?
Onun güzel yüzü için susuz kalmaya, aç kalmaya, ölümü göze almaya değmez miydi?
