Kaçar adımlarla çıkıyorum evden.

Arkama baksanız koca bir canavar görmezseniz

Ya da benim gördüğüm hiçbir şeyi.

Peşimden düşüncelerim geliyor benim

Yara izlerim ve yarım kalmışlıklarım.

Kalabalığa karışmadan gitmiyorlar benden

Sessiz sokaklar en büyük düşmanım.

Büyüyor geceleri gölgelerim

Her bir bankta bana bakan tanıdık insanlar görüyorum,

Herhangi bir selamım kalmamış alacak oysa.

Yüzümü betondan ayırmadan çarpıyorum insanlara,

Karanlıkta sokamıyorum ellerimi cebime

Hızımı kesmesini istemiyorum hiçbir şeyin.

Kıyı bir yerde dalgaları duyana kadar kapatıyorum gözlerimi

O zaman geçemiyor canavarlar çemberimi

Anın güzelliği oluyor düşündüğüm tek şey.

Gözlerimi ovuşturuyorum tuzlu suyla

Ellerini hissetmek istiyorum denizin,

Koruyacağını düşünüyorum beni.

Sonra bırakıyorum kendimi

Kapatıp gözlerimi,

Dalgaların çığlıklarını şarkılara dönüştürüyorum,

Kabuslarım da kılıç, kuşanıp geçiyorum çemberi

Hepsini tek tek avlıyorum,

Yara almadan asla

Selamlıyorum güneşi.