Sürekli sorumluluk yüklenen, annesi babasına.

Ya da babası annesine şikayet edilip duran çocukların üzerinde ciddi bir baskı olur. Bu bir yük gibi çocuğun omuzlarında kalır. Net olarak kendisi de ne yapması gerektiğini bilmese de sanki 5 yaşında ki iki çocuğu ayırmaya çalışır gibi, ya da bunu yapması gereken kişiymiş gibi bir sorumluluğu hissederek sürekli annesi ile babasının arasında ki çatışmanın ortasında kendini bulur.

Bir o tarafa, bir bu tarafa çekilen çocuk zihninde annesini de, babasını da net bir yere konumlandırmayabilir.

Bu durum da annesine ve babasına karşı "duygu düzenleme güçlüğü"nü ortaya çıkarabilir.

Bu ortaya çıktığında çocuk, kendisini annesine ve babasına nasıl hissetmesi, nasıl düşünmesi ve ne yapması gerektiğini bilemez noktada çaresiz hisseder.

Anne ve baba bu kötülemeleri ve tekrar eden şikayetleri bırakmadıkça çocuk girdaba girer, çaresizlik içerisinde kendini yorgun ve bitkin hisseder.

Enerjisi emilen çocuk, hayata karşı daha tahammülsüz daha bıkkın, daha hevessiz bir tavır sergileyebilir.

Bu durum ilerlemeye devam ettikçe ve aynı durum sıklıkla yaşandıkça çocuk annesine ve babasına karşı derin bir uzaklık hissiyle baş başa kalabilir o sıcaklığı, samimiyeti her iki tarafta da bulamayabilir. Bu durumda, kendi odasına çekilme, içine kapanma, asosyal olma ya da depresyona girme gibi belirtiler davranışlar göstererek kendini hayattan soyutlayabilir.

Bu durum anne babaların her ne kadar umrunda olmasa da, her ne kadar yarattıkları tesire kör olsalarda çocuğun hayattan kopmasına sebep olabilecek, çocuğu yorup yaşından daha büyük ve ağır davranmasına sebep olarak yaşının insanı olmasına engel olabilir.

Siz yarattığınız tesirlerden sorumlusunuz!

Doğurduğunuz ve büyüttüğünüz çocuklardan ebeveynlik yapmasını bekleme hakkına sahip değilsiniz.

Bir çocuğu anne ve baba arasında bırakıp duracak zihniyet, sağlıklı bir zihniyet değil bunu ısrarla yapan birey ise, asla bilinçli ve sağlıklı bir birey değildir.

Bir çocuğa, işi ve sorumluluk duymaması gereken konuda inatla sorumluluk yükleyerek, onun neden böyle olduğunu sorgulayabilme,

Ama ben senin annenim, ama ben senin babanım diyerek istediği gibi davranabilme hakkına sahip değilsiniz.

Çünkü sizler gerçek anne ve baba değil.

Zehirli, toksik, sağlıksız ve bilinçsiz birer varlıklarsınız.

Kişinin ne olduğunu bilmesi mühim meseledir. 

~Fehmekar