Dalları göklere uzanan
Sonunu göremediğim
Bir kavak ağacına sarılıyorum
Ağzıma ne gelirse söylüyorum ona
Kim olmak istersem oluyorum
Bir gün bir hırsız olup çalıyorum kapısını
Ertesi gün katil olup geliyorum
Aldırmıyor
Ellerini gökyüzünden hiç çekmiyor
Daracık kovuğuna kafamı yaslıyorum
Sessizce sarıyor kollarını bedenime
Zihnim duruyor
Aklım susuyor
İçime çekiyorum
Bir ana dönebilmek mümkün olsaydı eğer.
