Deniz karanlık, sessiz ve derin,
Ufukta bir hayal, belki de serin.
Krakenin kolları sarmış beni,
Kurtuluş uzak, gözyaşı deniz gibi.
Gökyüzü susmuş, yıldızlar küskün,
Dalgalar vurur, hüzünler sürgün.
Kalbimde bir şarkı, yitmiş bir aşk,
Krakenin kolları, sarar usulca taş.
Zaman durmuş, nefes kesik,
Hayal mi gerçek, yok bir çizik.
Her dokunuşunda sessiz bir haykırış,
Krakenin kollarında yalnız bir duruş.
Sonunda bir ışık, derinlerde sönük,
Huzur mu yoksa yok oluş mu büyük?
Kraken'in kollarında buldum kendimi,
Belki bir son, belki de sonsuz huzur.
