Geceleri duygusalım; yazarım derdimi bir şair misali. Atarım sepetten aşağı; rüzgarın götürdüğü yere uçsun, ya bir suda eriyip gitsin ya da birinin eline geçsin, ama gitsin. Belki yok olur, belki bulunup okunur. Geceleri uğrayan bu afet beni sessizleştirir ve düşündürür. Gökyüzüne bakıp dururum; aklımdan geçenler, tıpkı burada bana göz kırpan trilyon yıldız kadar çoktu ve bir o kadar da uzak.
