İnsanın öz güveninin yüksek olması; kibre, egoya dönüşmediği sürece iyi bir şeydir. Hayatı daha yüksek bir enerjiyle yaşamaya, olabilecek potansiyel bütün güzel şeylerin yaşanmasına fırsat tanır ve hayatın mümkün olan imkânların enlerinde tüketilmesini sağlar. Fakat yine de insanın mütevazı kalması için bunun sağlıklı bir ortamda gelişmesi gerekir. Eğer etrafınızdaki insanların sözünü kesmeye başladığınızda ve hayatın merkezine kendinizi koyduğunuzda size "dur" diyecek bir çevreniz yoksa bu sağlıklı ortam oluşmaz. İnsan sadece yaşlandıkça değil yaşadıkça, yeteneklerinin enlerine doğru çıkarken kendini keşfettikçe de sağırlaşabilir. Bu durum toplumun "yapamazsın, başaramazsın" yankılarına karşı bir meziyettir fakat iyi huylu bir çevreye karşı kesinlikle kaçınılması gereken bir durumdur. İnsan bu geri bildirimleri değerlendirmelidir, tıpkı sürekli güncelleme yapan uygulamalar gibi. İşte insanın ömür silsilesinde kültürel evrimi bu şekilde gerçekleşir.
