I
Tanrıya serzenişi boş ver
zaman geçecek, alışacaksın
gereksiz bu sitemlerin
nereye koyarsan koy;
istemeyecek dostların,
küpe
bal çalsan da dudaklara
baş tacı yüreğin can dediği yere
düşmüşsün bir kere...
ağrılı diller yetişir nefesine
yok öyle iç çekmeler
okyanusu yutacaksın neredeyse
oysa hikaye ırmaktan gayri huni sadece,
hani!
cihanı yok eder dedikleri mesele!
Düşman olsaydılar gülerdik iki göz iki yanak bir dudak bir burun dedikleri yüzle,
Gel gör ki,
küpe…
II
Beynindeki rüzgar yel aldıracak bedeninden, şehvetle düşecek süpürülmüş yaprağın nefretine...
bir yanağı günah bir yanağı kıble
kendince
Öpüşmek isteyeceksin,
Alt dudağı nihai kubbe
Yel yaprağa acımayacak
Dilin dilinde soğumadan
iyiyim de, küpe
şubat soğuğunda bile örtünemeyecek ruhların çürümüşlüğü
İçinde naftalin unutulan ceket gibi
içten içe güveleneceksin
kurdun kim
bilip de bilmeyeceksin
iki kelime iki hece
akla gelse de delice,
daha çok ırmak düşer önüne
Başka dudakları öpersin yine de
Diş izi yüzünde, rüzgar ad değiştirmiş,
küpe
7.08.2020
02:11