I

Tanrıya serzenişi boş ver

zaman geçecek, alışacaksın

gereksiz bu sitemlerin

nereye koyarsan koy;

istemeyecek dostların,

küpe

bal çalsan da dudaklara

baş tacı yüreğin can dediği yere

düşmüşsün bir kere...

ağrılı diller yetişir nefesine

yok öyle iç çekmeler

okyanusu yutacaksın neredeyse

oysa hikaye ırmaktan gayri huni sadece,  

hani!

cihanı yok eder dedikleri mesele!

Düşman olsaydılar gülerdik iki göz iki yanak bir dudak bir burun dedikleri yüzle, 

Gel gör ki, 

küpe…

II

Beynindeki rüzgar yel aldıracak bedeninden, şehvetle düşecek süpürülmüş yaprağın nefretine...

bir yanağı günah bir yanağı kıble

kendince 

Öpüşmek isteyeceksin,

Alt dudağı nihai kubbe

Yel yaprağa acımayacak

Dilin dilinde soğumadan

iyiyim de, küpe

şubat soğuğunda bile örtünemeyecek ruhların çürümüşlüğü

İçinde naftalin unutulan ceket gibi 

içten içe güveleneceksin

kurdun kim 

bilip de bilmeyeceksin

iki kelime iki hece

akla gelse de delice,

daha çok ırmak düşer önüne

Başka dudakları öpersin yine de

Diş izi yüzünde, rüzgar ad değiştirmiş,

küpe


7.08.2020

02:11