Ölü doğmuş bu aşkın küvezde yatışını izliyorum.
Cebimde ne var ne yok döküyorum.
Henüz ölmedi, bir gün fazladan yaşasın,
Çok uğraşırsam yaşatırım sanıyorum.
Oysa ölümsüz aşk var mıydı ki?
Hemen ötemizde duran ayrılığa rağmen,
Sana koşmak istemem suç mudur söyle!
Söyle bana hata mı ediyorum!?
Hazır mıyım trenlerde paslanmaya?
Değer mi son kuruşumu sana savurmaya?
Vefa borcum mu sırtımı kamçılayan,
Yüreğimdeki aşkın mı beni parçalayan?
Pişman olacak mıyım,
Pişman olurum korkusuyla çekilsem?
Paradoksların başkentiyiz biz sevgilim,
Başından ölü hikayemizin çırpınışı bu.
Kasıma ne kaldı şunun şurasında.
Sonsuz vedamıza üç kala;
Uzat bana ellerini sevgilim,
İzin ver biraz daha seveyim.
