Çiçek dillerini es geçelim

Gonca gibi, gülce gibi mesele 

Mesela yedi yapraklı yonca

Yutkunamıyorum onca cümle varken

Çiğ düşmüş uyku bedenim

Yurt kuramamış, devrilmiş bi' kral

Ben de çağrılmadım hiç

Bana bakmadı kurbağalar

Dokunmak ne bilmiyorum 

Ellerim yekpare kramp

Ve bazen dalgakıran


Siz hüzün görmemişsiniz

Sela ve ezan çağrışımlarını

Müezzinin sesindeki promili

Ve sarhoş kırılmış

Bir sabah namazını

Düzeltmemişsiniz

Kaza ne bilmiyorsun sen de

Es geçelim

Rüzgârca bilmesem de soğuktan anlarım

Buz kıracağından mülteci, sudan göçmenim

Bir kabanın tokadıyla kırılmayacak kadar 

Kalındır ensem

Ne dersem hayrınadır yakalarımın


Başını ayaklarından ayırmayan yükün

Toplanınca çoğalmayacak bir denklem

Kün ve yekün

Kurandan seyreltilmiş epsilon

Mutlaka sıfıra yaklaşırım giderken

Ama klavyemde eksi yok

Seni bundan az sevemem


Vaazla geçerim en fazla

Çiçek dillerini ve dini

Kanamak be ablam

Biraz da yarayı okşamak değil mi