Aziz Lordum Leonardo,
Geceyi soğuk odamda düşüncelerin ile ısıtmaya çalışırken,
Ne kayıplar verdiğimi hesap ettim.
Kimlerin bana elveda dediğini,
Kimlere içim kan ağlayarak hoşçakal dediğimi,
Nelerin benden eksildiğini,
Noksanlıklarımı öğrendim.
Senden başka hiçbir şeyim kalmamış.
Ne para ne mal ne de şöhret!
Başarı yok!
Bilgeliğim, şairliğim senin yokluğunda çiğnendi.
Umutsuz bulutlar sardı gökyüzümü.
Kuşlar bile gelmez oldu bahçeme.
Zifiri karanlık her yanım.
Krallara akıl veren Aziz Leonardo,
Dağıt ne olur bu karanlıkları,
Gelecek olan yağmur umut olsun gönlüme.
Gökkuşağı salsın renklerini dünyama.
O zaman zafer elde ettiğini sansın
Yağmacı ve istilacılar.
Şan desinler bana yaptıklarına
Mabetçini kara çizmelerle ezdik diye bağırsınlar.
Ama bilmiyorlar;
zafer yokken şöhret neye yarar?
