Her insanın vardır ya bir limanı, uğradığı, demir attığı
Benim bütün yollarım sana çıkıyor, kalbimin derinliklerine demir atıyorum
En derinlere, diplere sürükleniyorum, çarpıyor
Gönlümün en orta yerine bir mızrak saplanıyor, yer ediyor
Ansızın ışıklarını görüveriyorum, nefes alıyorum, hayat buluyorum
Yüzmeyi öğretiyorsun bana, tekrar nefes almayı, yosunlu
Yüzmemem gereken sularda yüzüyorum, boğuluyorum
Boğuluyorum, boğuluyorum
Limanları yakıveriyorum
Dudağının kenarına bir buse konduruyorum
Limanlarımızı yakıveriyorum...
