Sessiz bir gölün derinliklerinde,
Güzelliği saklı, nazik perdede.
Çamurun içinde doğar, yükselir,
Lotus çiçeği, saf bir tebessüm getirir.
Her yaprağı bir sır, bir masal taşır,
Gökyüzüne doğru zarafetle taşır.
Gecenin yıldızları suya inerken,
Lotus, sabaha umutla yürürken.
Kirlenmez suyun karanlık nefesi,
Her açışında yeniden doğar sesi.
Bir simge olur sabrın ve inancın,
Lotus, ışığın sembolüdür, her anın.
Ey güzel çiçek, ey sonsuz zarafet,
Senden öğrenir ruhlar cesaret.
Çamurun içinden doğarız biz de,
Lotus gibi ışığa yönelir her hece.
