dershane çıkışı o merdivende oturduğum gündü dünüm
yarınsız yaşamak nedir öyle öğrendim
yarım kalışlarıma sessiz kaldım
çığlığım içimde düğümlendi patladı
sen sandım
görünmeden devam etmek istedim bir süre
sonra gölgeme saklandım
çaldı kapım
açmadım
sen sandım
dişlerimin gıcırtısıyla dans ettim gece karanlığında
cinler periler yoldaş oldu şarkıma
lütfedip söylemediklerim kaldı bana
ağzımı açıp laf edemedim
canım yandı çok süre
canımı hiçe saydım
seni sayamadım kaç kere
bilmiyorum
halim halinden beter
haklı çıkarttık onları
yüz kere yüzümüzü akladık , yüreğimizi yaktı kağıt
geri gelirsin diye bekledim ben
yine bilirsin bizi istedim
‘’sevebileceğim kadar’’
yetmedim tek birine
aşka aç kalbin için merhamet diledim
gök tanrılardan
yer tanrılardan
nefret eder her biri senden
şansım yaver gider de varabilirsem o eve
çalabilirsem kapıyı ve açarsa annem elinde beziyle
eteklerinde kıyamete dek ağlayacağım
ama o güne dek
tek bi’ istek
biz olalım