sesimi avucumda sıkıştırıyorum uzun zaman sonra

bir kaçamak oluyor yaşamak hem de gözümün ucuyla

boşluğa dalan, bekleyen

giden,

kalan hepsi orada

avucumda bir sıcaklık, sarı bir bere şimdi ve neden sonra


tepemde beni takip eden sarı ışığa bakmıyorum

kaçar bakarsam, yollara vurur kendini inadına

hatırlıyorum bu beyaz örtü eskiden temizdi

sarı ışık açtı burayı, her şey ne kadar net görüyorum

çamuru yıkasam

hangi kelimelerim temizler çamuru bilmiyorum


sesimi bir korku gibi severek o yollara vurmak şimdi

korkuyu kim sever bunu da bilmiyorum ama yankı

eğilir yankı olur acısı sesim

bunu biliyorum

gelir seker yokuşlara

duyulmaz olur


tepemde sarı, sesimde korku, yokuşlar, yankılar

çamurlar, kelimeler hepsi avucumda

ben bir rengim şimdi tek başıma

ayakta yeşil. yeşil ayakta.


ağaçlara değsem ellerimi

kabukları düşer yerlere

yeniden bir gövde seçer mi

seçer.

kendine yeniden