Hayat hiç mavi yerinden vurmadı..

çünkü ben maviyi, beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım,

karanlığı görünür kılan bir renktir mavi,

öyle bilirim..

sürükleyendir, bitmeyendir…

mavi olarak anlatmalıyım her şeyi…

kaldırın başınızı gökyüzüne, görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana!

yaşamın ta kendisidir mavi... belki de sadece bu yüzden ölmeye değil yaşamaya mahkum edilmiştir

maviyi soruyordun,

gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi?

bir renk değildir, mavi huydur bende

ve benim yetinmezliğimdir.

ve herkesin yetinmezliğidir.

belki denecektir ki bir süre

ve denenecektir

bir akşamüstünü düşünmek

bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki

gönül gözü görendedir, derinler mavidir…