Mayıs Sineği

Diyelim ki varsın, var oldun.

Ülkemi yıpratan ortamdan yoruldum

Ben yiyebildiğimce yemek

Tok hissedince de

Aç bırakılmak istiyorum.

Durgun bir dereydi ülkem

Bense oradaki en büyük avcı.

Korkarlardı benden, suyu titrettim

Sonunda en ucuz köşesi bile

Adımı bildi yine de kimsesizdim.

Kimsesizlik zor ölümden

Her şey gibi benim de

Değişme vaktimdi.

Bir gün yeniden doğdum kanatlarım vardı,

Mısır tarlasında buldular beni.

Artık tokum dünya işine,

Sebepsizce sardılar yanımı.

Yaz sonunun mayıs sineği

Çok güzelmişim ona göre,

Bana öyle dedi.

Yüzümde büyük bir lens vardı,

Hareket etmeye ne halim.

Açken de kendim gibiydim

Bir lokma girmiyor artık

Süre öyle bir dolmuş ki.

Yaratılıştan çirkinim her böcek kadar

Güzellik bulmak isteyene her yerde var.

Doğuştan zararlıyım, günahımı koymuşlar.

İnsanlar bulmuş, öyle de inanmışlar.

Tüm böcekler çirkin.

Yaşadığım durgun derede,

Hep orda kalamadım.

Belki büyüdüğümdendi

Belki de artık kuralları uymadı.

Zehirlemeseler ya içme sularını.

Bizi bir dinleseler ya bir kere,

Sözümü es geçmeseler

Çirkinim diye.

Dünyanın kendisinden güzelim,

Bir tek ona göre.