Hayatın bir anlamı yok ama yine de yaşamaya mecburuz diyor Okan Bayülgen


Bu mecburiyet neden bu kadar zorunlu bir şeymiş gibi geliyor bize? Neden boynumuzda bir tasmayla gezme gereksinimi duyuyoruz? Neden kendimizi özgür bırakamıyoruz? Oysa bu mecburiyeti kendimiz ortadan kaldırabiliriz ufka bakabiliriz bilinmeyene doğru gidebiliriz sonu olmayan bir şeyin sonsuzluğuna doğru yürüyebiliriz, yaşamımız boyunca , özgürce Bu hayatın içinde var olduğumuzu hissederek...