Bir mehtap altında görmüştüm gül cemalinizi
Pencere-i azamda öylece durup gökyüzünü seyrediyordunuz
Siz kendi mehtabınıza bakarken
Ben sizden lemlerimi alamıyordum
O an anladım size dil-i divane olmuştum
Siz ise başkasına vermiştiniz o dil-i abv'nızı
Ne cevap verdiniz mektuplarıma
Ne de size karşı olan sevgime
Hasretinizle yandı bu dil-i zârım
