Ne geçirdiysem kalbimden ,ona kendimi bulaştırdım,kirlettim.Yaptığım her şeyde bir parça bencillik olduğu için,yüzlerine korkusuzca bakamadım insanların. Yalandı çünkü kalbim,yalandı ettiğim tüm laflar ve döktüğüm gözyaşı yalan. Hasbi ve samimi olanın güzel olduğunu biliyorum yalnızca,daha fazla yaklaşamadım samimiyete. Varoldukça belki de,kendimden kurtulamamanın ,aşamamanın acısını çekecek ve fakat üstesinden gelemeyeceğim. Artık hiçbir meşgale gözümü bundan başka tarafa çeviremiyor. Ne dünyanın cerayanları,ne estetize edilip damıtılarak önümüze getirilen rafine zevkler ne de havadan sudan konuşmak. debdebeli ve çetrefil lügatlı cümleler kurmanın manası yok. başıma bir çorap ördüm ve bundan kurtulmadan ölmek istemiyorum. bir an dahi olsun bencillikten sıyrılmak ve gerçekten merhamet etmek istiyorum.Sadece merhamet etmek,yani insan olmak.
