Görüyor musun şuradan geçen faytonları,
Göremezsin.
Şimdi taksiler, uberler taşıyor tonluk kıçlarını,
Umursamazsın.
Yürüyüşlerimden birkaç ders çıkardım,
Formdayım,
ve yürümeden bitmiyor varılacak noktalar.
Yürümeyen insanlara bak,
Hiçbiri bence düşünmüyorlar.
Ağaç yapraklarının sararışı,
Kışın o isli havada, ilk kömür kokusu;
Değerini bilmiyorlar.
İlkbaharda yağan ilk yağmurun,
Sarılışlarını sırtlarında hissedemiyorlar.
Kömür kokusunu bekliyorum her kış,
İlkbaharın o yağmur yağmış toprağının kokusunu.
Biri bir süre sonra midemi bulandırıyor,
Birine ise alışıyorum;
Daha önce hiç tanışmamışçasına.
Mevsimler geçiyor,
Unutuyorum yaşanmışlıklardan her birini.
Yine özlüyorum,
Yine unutuyorum lezzetini.
Sanki hiç tanışmamış gibi.
