Ali’nin aşkıdır kılıcı Zülfikâr eden!
Sırçanın buğusuna yazdığım çoçukça şiirler
Nasıl da silinip silüetimi açık ettiler
Kederime dokunmak için daldığım derinler
Labirent okyanusunda kendiciğim nasıl da heder
Leylin karanlığında asık fikirlerim
Celladına aşık olan ‘’Ömer Hayyam’’
Sıfatlı zikirlerim!
Zühre kadar uzak ve onun kadar yalnız kalan hislerim
Gerçeklerin acısı kahve kadar uzamış hatırıma
Ölmeye yakın ateş titreği gibi doğuyor şafağıma!
Elbet mevt ile kaim dünya
Zül dudaklar fısıltı kalacak yarınlara!
Ey Leyla!
Sakındıklarım dokundu sana
Meczup halim kaskatı kımıldayamadan döküldü ayağına
Dünden demlenmiş bir yağmur
Pek yakında boşalacak biliyorum
Toprağın çürüttüğü ne varsa
Üzülme!
Küllerinden doğup umudu yeşertecek
